Παρατίθενται σημεία από την ομιλία του Υφυπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Κούρκουλα, με θέμα «Ενεργειακές και Περιβαλλοντικές Πολιτικές της Ευρώπης μετά τη κρίση», στην ημερίδα που συνδιοργάνωσαν το ΕΛΙΑΜΕΠ και το Instituto Affari Internazionali, που πραγματοποιήθηκε τη Τετάρτη 9 Απριλίου.
• Τη στιγμή που αγωνιζόμαστε να αντιμετωπίσουμε τις δραματικές συνέπειες από την πλέον σκληρή και πολυεπίπεδη κρίση που έχει πλήξει την ήπειρό μας τις τελευταίες δεκαετίες, δεν πρέπει να λησμονήσουμε το σχεδιασμό της επόμενης ημέρας.
• Η Ευρώπη σιγά- σιγά εξέρχεται από τηn κρίση. Αυτό είναι μια πραγματικότητα και είναι αναπόφευκτο. Το ερώτημα είναι τι θα έρθει μετά.
• Για να είναι βιώσιμη η ευρωπαϊκή οικονομία επιβάλλεται να καταρτιστεί και να υλοποιηθεί ένα αναπτυξιακό σχέδιο, τόσο για την παρούσα, όσο και τις επόμενες γενεές.
• Ένα τέτοιο σχέδιο θα πρέπει, εξ ορισμού, να έχει ως σημεία αναφοράς και τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματά μας. Τομείς στους οποίους η ΕΕ είναι ηγέτης σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως η περιβαλλοντική νομοθεσία και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και τομείς στους όποιους υστερεί, όπως οι συμβατικές πηγές ενέργειας και οι αγορές ενέργειας.
• Ταυτόχρονα έχουμε και μια ακόμα σημαντική εξέλιξη. Η κρίση και η αύξηση του ευρωσκεπτικισμού είχαν ως αποτέλεσμα να προκύψει η αδήριτη ανάγκη για την αναδιατύπωση του αναπτυξιακού μοντέλου της ΕΕ. Αναφέρομαι φυσικά σε ένα νέο μοντέλο, το οποίο θα είναι αξιόπιστο και θα δίνει ρεαλιστικές απαντήσεις, στους πολίτες της ΕΕ και, κυρίως, τους νέους. Το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές: Η ΕΕ δεν ταυτίζεται με πολιτικές λιτότητας και ανεργίας. Η ΕΕ πρέπει να επαναπροσδιορισθεί ως ένα νέο δυναμικό πεδίο, δημιουργίας, καινοτομίας, ανταγωνιστικότητας και με αυξημένο βαθμό δημοκρατικής νομιμοποίησης.
• Ανταποκρινόμενη σε αυτά τα δεδομένα, η Ελληνική Προεδρία έθεσε, όπως ήταν απαραίτητο, ως πρωταρχική πολιτική της προτεραιότητα την οικονομική ανάπτυξη.
• Ανταγωνιστική βιομηχανική πολιτική δε μπορεί να υπάρξει χωρίς αξιόπιστη ενεργειακή πολιτική. Όλες οι βιομηχανικές πολιτικές εξαρτώνται από δυο βασικούς παράγοντες. Ο πρώτος είναι το χρηματικό κόστος, οι τόκοι, οι όροι δανεισμού, η ρευστότητα, η πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα. Ο δεύτερος είναι το κόστος της ενέργειας.
• Οι οικονομίες του Νότου αντιμετωπίζουν διαρθρωτικές ανισορροπίες μέσα στην οικονομία της ΕΕ, με μεγαλύτερα χρηματικά και ενεργειακά κόστη, που με τη σειρά τους μετατρέπονται σε αβάσταχτο βάρος για τις βιομηχανίες και ιδιαίτερα για τις μικρότερες μονάδες.
• Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να υπογραμμίσω ότι η ενεργειακή πολιτική παίζει σημαντικό ρόλο για την εμπορική ναυτιλία, η οποία είναι ίσως ο πιο διεθνής τομέας της ελληνικής οικονομίας, με συμμετοχή στο ΑΕΠ ίση αυτής του τουρισμού.
• Όπως είναι γνωστό, μια από τις τέσσερεις προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας είναι και η θαλάσσια πολιτική. Μια πολιτική που περιλαμβάνει τη γαλάζια ανάπτυξη, ζητήματα αλιείας, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά και θέματα εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου των Θαλασσών, την ΑΟΖ της Μεσογείου και άλλα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος.
• Στο ζήτημα της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου η Ελλάδα και η Ιταλία έχουν ένα σημαντικό κεκτημένο να παρουσιάσουν, τη Διμερή Ελληνοϊταλική Συμφωνία του 1977 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Μια Συμφωνία που σκοπεύουμε να επεκτείνουμε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο για όλες τις θαλάσσιες ζώνες, συμπεριλαμβανομένης και της ΑΟΖ.
• Ο σχεδιασμός της Ελληνικής κυβέρνησης προβλέπει ότι μελλοντικά η χώρα μας θα λειτουργεί ως σταθμός μεταφοράς φυσικού αερίου και σε ένα μικρότερο βαθμό μεταφοράς πετρελαίου. Η Ελλάδα είναι πολύ ικανοποιημένη με την επιλογή του αγωγού ΤΑΡ, για τη μεταφορά του αζερικού αερίου μέσω Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας στην Κεντρική Ευρώπη. Η επιλογή του ΤΑΡ φέρνει το Αζερμπαϊτζάν εγγύτερα στην Ευρώπη, επιτρέποντας σε έναν μεγάλο αριθμό χωρών να συνδεθούν με τον αγωγό, είτε με διμερείς διασυνδετικούς αγωγούς, είτε με μεγαλύτερης κλίμακας αγωγούς, όπως ο «Κεντρικός Διάδρομος». Το τελευταίο αυτό σχέδιο συζητήθηκε πρόσφατα στη Βουδαπέστη, κατά τη διάρκεια συνάντησης των τεσσάρων χωρών του Βίσενγκραντ με τα τρία βαλκανικά κράτη- μέλη της ΕΕ. Ο σταθμός υγροποιημένου αερίου στη Ρεβυθούσα και ο προγραμματισμένος σταθμός στη βόρεια Ελλάδα είναι, επίσης, σημαντικά πλεονεκτήματα από πλευράς υποδομών.
• Με δεδομένες τις ανάγκες της νέας βιομηχανικής πολιτικής αλλά και την ανάγκη εξασφάλισης από συμβάντα όπως η κρίση της Ουκρανίας, αποτελεί πρωταρχικό στόχο μας η αύξηση του βαθμού ενεργειακής αποδοτικότητας της Ευρωπαϊκής οικονομίας.
• Σήμερα η ενεργειακή πολιτική της ΕΕ βασίζεται σε δυο άξονες. Πρώτον, η διαφοροποίηση του ενεργειακού μίγματος αλλά των δικτύων μεταφοράς του, λαμβάνοντας υπόψη και τις εξελίξεις στην αμερικανική αγορά με τις νέες τεχνολογίες σχιστολιθικών καυσίμων. Δεύτερον, την ανάγκη πλήρους εφαρμογής των κανόνων ανταγωνισμού. Ο συνδυασμός αυτός θα συνεισφέρει στην επίτευξη του στόχου της ισόρροπης διαφοροποίησης που αποτελεί και τον στρατηγικό μας στόχο.
• Σήμερα αντιμετωπίζουμε το παράδοξο να έχουμε μια κοινή αγορά προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς και μια κοινή ενεργειακή αγορά αλλά και μια διαφορετική τιμολόγηση των ενεργειακών προϊόντων προς τα Κράτη Μέλη. Πρέπει να υπάρξει μια κοινή διαπραγμάτευση για τις τιμές του φυσικού αερίου, έτσι ώστε να μην υπάρξουν δραματικές διαφορές στις τιμές μεταξύ των Κρατών Μελών. Λόγω αυτών των διαφορών στις τιμές αγοράς φυσικού αερίου, η διαφοροποίηση της ανταγωνιστικότητας ενισχύεται μεταξύ των Κρατών Μελών. Είναι, βεβαίως, τελείως διαφορετικό για μια μικρή χώρα να διαπραγματεύεται με τους προμηθευτές φυσικού αερίου μόνη της και για μια οικονομία όπως είναι η ΕΕ, να διαπραγματεύεται συνολικά. Είναι καιρός να προσπαθήσουμε να λύσουμε αυτό το μεγάλο πρόβλημα των διαφορών στις τιμές φυσικού αερίου με έναν συνειδητό και αποφασιστικό τρόπο.
• Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με τα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 21ης και 22ης Μαρτίου 2014. Για εμας ήταν πολύ σημαντικό ότι για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εστίασε στην ευρωπαϊκή βιομηχανική ανταγωνιστικότητα ως κινητήρια δύναμη οικονομικής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Ήταν ένα πρώτο βήμα για το πλαίσιο της περιόδου 2020 και 2030, στο οποίο συμφωνήσαμε για το πως θα προχωρήσουμε. Στο Συμβούλιο υπογραμμίσαμε τη σημασία του συσχετισμού μεταξύ της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», της βιομηχανικής ανταγωνιστικότητας και της κλιματικής και ενεργειακής πολιτικής. Αυτές οι εξελίξεις συμπορεύονται και με την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ενοποίησης που θα χτιστεί γύρω από το SRM, χτίζοντας έτσι μια ανθεκτική Τραπεζική και Νομισματική Ένωση.
• Το πλαίσιο θα πρέπει να χτίσει ένα ανταγωνιστικό και ασφαλές ενεργειακό σύστημα που θα παρέχει προσιτές τιμές για την ενέργεια για όλους τους καταναλωτές, θα εξασφαλίσει τις πηγές ενέργειας, θα μειώσει την εξάρτηση από ξένες πηγές και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Είναι πολύ ενθαρρυντικό το ότι στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφασίστηκε ότι η τελική απόφαση για το πλαίσιο αυτό να παρθεί το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο, δηλαδή κατά την διάρκεια της Ιταλικής Προεδρίας.
mfa.gr
10/4/14
No comments:
Post a Comment
Only News