Οι Γερμανοί είναι φειδωλοί με τις πλαστικές σακούλες, δεν συμβαίνει όμως
το ίδιο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Πώς
όμως θα μειωθεί η χρήση της; Μα, με την επιβολή τιμής!
Πλαστικές σακούλες παντού στα βάθη των θαλασσών, μιας και τα 3/4 των σκουπιδιών αποτελούνται από πλαστική ύλη. Σε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο επιφάνειας της θάλασσας «κολυμπούν» 13.000 κομμάτια από πλαστικό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος, της ανώτατης γερμανικής αρχής για την προστασία του περιβάλλοντος.
«Θανατηφόρα για τα θαλάσσια ζώα»
Η πλαστική ύλη δεν μπορεί να διασπαστεί από τους μικροοργανισμούς με αποτέλεσμα να συνεχίζει να υπάρχει επ' άπειρον και να μετακινείται με τη φορά του θαλάσσιου ρεύματος προκαλώντας καταστροφές. Οι γλάροι, τα θαλάσσια θηλαστικά και τα ψάρια, σε περίπτωση που καταπιούν κομμάτια από πλαστικό, μπορεί να υποστούν τραυματισμούς στα εσωτερικά τους όργανα και να πεθάνουν. Μπορεί όμως να πεθάνουν και από την πείνα, γιατί το πλαστικό που καταπίνουν δημιουργεί την απατηλή αίσθηση της πληρότητας. Στη θάλασσα καταλήγουν κομμάτια από πλαστικό από τα τουριστικά πλοία, αλλά και από τους ποταμούς. Και παραμένουν εκεί για μεγάλο διάστημα. Αναλόγως του μεγέθους της μια πλαστική σακούλα μπορεί να χρειαστεί 10 με 20 χρόνια για να υποστεί διάσπαση. Για το λόγο αυτό και η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος συστήνει τη μείωση της χρήσης πλαστικών σακουλών και την επιβολή υποχρεωτικά της αγορά τους σε όσους θέλουν να τις χρησιμοποιούν. Ο νόμος δεν προβλέπει κάτι τέτοιο.
Για τον Τόμας Χόλτσμαν, αντιπρόεδρο της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος είναι σαφές ότι όποιος θέλει να βοηθήσει το περιβάλλον, πρέπει να σταματήσει τη χρήση πλαστικής σακούλας.
Σαν να θέλεις να σκοτώσεις πουλί με κανόνι
Η πλαστική σακούλα μιας χρήσης είναι ένα προϊόν που δεν αντέχει στο χρόνο, αλλά ακόμη και να την χρησιμοποιεί κανείς δύο και τρείς φορές, δύσκολα συμβιβάζεται η χρήση της με αυτό που λέμε αποφυγή σκουπιδιών και αποτελεσματική χρήση των πηγών. Η Ιρλανδία έχει δημιουργήσει ένα καλό προηγούμενο με την επιβολή τιμής στην πλαστική σακούλα. Κάθε χρόνο ένας Ιρλανδός κατανάλωνε 328 σακούλες, μέχρις ότου κλήθηκε να την αγοράσει. Τώρα ο αριθμός αυτός είναι 18 σακούλες ανά κεφαλή το χρόνο, μια εκπληκτική επιτυχία. Αρκεί να σημειωθεί ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 200 σακούλες το χρόνο.
Οι Γερμανοί έχουν καλή επίδοση με 76 σακούλες το χρόνο. Ο λόγος; Υψηλή περιβαλλοντική συνείδηση και αποτελεσματικός διαχωρισμός των σκουπιδιών. Ο Κουρτ Σίλερ από την Εταιρεία Ερευνών για την αγορά συσκευασιών θεωρεί υπερβολικό το αίτημα επιβολής τιμής στις σακούλες. «Είναι σαν να θέλεις να σκοτώσεις περιστέρια με κανόνια», υποστηρίζει. Όμως, φαίνεται ότι το μέτρο αγοράς της σακούλας θα έρθει. Η ΕΕ κάλεσε όλα τα κράτη – μέλη να μειώσουν τη χρήση πλαστικής σακούλας και να κάνουν σκέψεις προς την κατεύθυνση αυτή.
Ειρήνη Αναστασοπούλου / JensThurau
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη
http://dw.de/p/1BFrN
27/2/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Πλαστικές σακούλες παντού στα βάθη των θαλασσών, μιας και τα 3/4 των σκουπιδιών αποτελούνται από πλαστική ύλη. Σε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο επιφάνειας της θάλασσας «κολυμπούν» 13.000 κομμάτια από πλαστικό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος, της ανώτατης γερμανικής αρχής για την προστασία του περιβάλλοντος.
«Θανατηφόρα για τα θαλάσσια ζώα»
Η πλαστική ύλη δεν μπορεί να διασπαστεί από τους μικροοργανισμούς με αποτέλεσμα να συνεχίζει να υπάρχει επ' άπειρον και να μετακινείται με τη φορά του θαλάσσιου ρεύματος προκαλώντας καταστροφές. Οι γλάροι, τα θαλάσσια θηλαστικά και τα ψάρια, σε περίπτωση που καταπιούν κομμάτια από πλαστικό, μπορεί να υποστούν τραυματισμούς στα εσωτερικά τους όργανα και να πεθάνουν. Μπορεί όμως να πεθάνουν και από την πείνα, γιατί το πλαστικό που καταπίνουν δημιουργεί την απατηλή αίσθηση της πληρότητας. Στη θάλασσα καταλήγουν κομμάτια από πλαστικό από τα τουριστικά πλοία, αλλά και από τους ποταμούς. Και παραμένουν εκεί για μεγάλο διάστημα. Αναλόγως του μεγέθους της μια πλαστική σακούλα μπορεί να χρειαστεί 10 με 20 χρόνια για να υποστεί διάσπαση. Για το λόγο αυτό και η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος συστήνει τη μείωση της χρήσης πλαστικών σακουλών και την επιβολή υποχρεωτικά της αγορά τους σε όσους θέλουν να τις χρησιμοποιούν. Ο νόμος δεν προβλέπει κάτι τέτοιο.
Για τον Τόμας Χόλτσμαν, αντιπρόεδρο της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος είναι σαφές ότι όποιος θέλει να βοηθήσει το περιβάλλον, πρέπει να σταματήσει τη χρήση πλαστικής σακούλας.
Σαν να θέλεις να σκοτώσεις πουλί με κανόνι
Η πλαστική σακούλα μιας χρήσης είναι ένα προϊόν που δεν αντέχει στο χρόνο, αλλά ακόμη και να την χρησιμοποιεί κανείς δύο και τρείς φορές, δύσκολα συμβιβάζεται η χρήση της με αυτό που λέμε αποφυγή σκουπιδιών και αποτελεσματική χρήση των πηγών. Η Ιρλανδία έχει δημιουργήσει ένα καλό προηγούμενο με την επιβολή τιμής στην πλαστική σακούλα. Κάθε χρόνο ένας Ιρλανδός κατανάλωνε 328 σακούλες, μέχρις ότου κλήθηκε να την αγοράσει. Τώρα ο αριθμός αυτός είναι 18 σακούλες ανά κεφαλή το χρόνο, μια εκπληκτική επιτυχία. Αρκεί να σημειωθεί ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 200 σακούλες το χρόνο.
Οι Γερμανοί έχουν καλή επίδοση με 76 σακούλες το χρόνο. Ο λόγος; Υψηλή περιβαλλοντική συνείδηση και αποτελεσματικός διαχωρισμός των σκουπιδιών. Ο Κουρτ Σίλερ από την Εταιρεία Ερευνών για την αγορά συσκευασιών θεωρεί υπερβολικό το αίτημα επιβολής τιμής στις σακούλες. «Είναι σαν να θέλεις να σκοτώσεις περιστέρια με κανόνια», υποστηρίζει. Όμως, φαίνεται ότι το μέτρο αγοράς της σακούλας θα έρθει. Η ΕΕ κάλεσε όλα τα κράτη – μέλη να μειώσουν τη χρήση πλαστικής σακούλας και να κάνουν σκέψεις προς την κατεύθυνση αυτή.
Ειρήνη Αναστασοπούλου / JensThurau
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη
http://dw.de/p/1BFrN
27/2/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
No comments:
Post a Comment
Only News