Ξαναγράφονται τα σενάρια για τη διεκδίκηση των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ

Σε νέα φάση έντονων διεργασιών και υπόγειας επιχειρηματικής κινητικότητας μπήκε η υπόθεση της αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ, μετά την «ανατροπή» που προέκυψε την περασμένη Πέμπτη, όταν το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ αποφάσισε να κάνει πιο ευέλικτο το διαγωνισμό και να επιτρέψει τη σύναψη συμμαχιών.
Το θέμα αυτό, όπως έγκαιρα είχε αποκαλύψει το energypress (http://www.energypress.gr/news/Pithanes-symmahies-o-astathmhtos-paragontas-sto-diagwnismo-gia-th-DEPA) απασχολούσε έντονα κυβέρνηση και Ταμείο και αποτελούσε τον αστάθμητο παράγοντα της διαδικασίας. Αποτέλεσε, δε, αντικείμενο συζήτησης κατά την προ δεκαημέρου σύσκεψη υπό τον Αντώνη Σαμαρά για τις αποκρατικοποιήσεις. Τελικά στα τεύχη του διαγωνισμού που εστάλησαν στους πέντε μνηστήρες, δίνεται η δυνατότητα σε κάθε έναν από αυτούς να συνάψουν συμμαχίες, εάν το επιθυμούν, όχι μόνον μεταξύ τους (πράγμα που επιτρεπόταν ούτως ή άλλως), αλλά και με κάποια από τις εταιρείες που είχαν καταθέσει το ενδιαφέρον τους στην αρχική φάση του διαγωνισμού.
Το ζήτημα γίνεται ακόμα σημαντικότερο καθώς σχετίζεται με το γνωστό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση λόγω της «πληθωρικής» διεκδίκησης της ΔΕΠΑ εκ μέρους των Ρωσικών εταιρειών Gazprom και Negusneft, και της «παρότρυνσης» αμερικανών και ευρωπαίων να μην γίνει η χώρα «όμηρος» των προμηθευτών της και συγκεκριμένα των Ρώσων.
Πρακτικά, με τη δυνατότητα σύναψης συμμαχιών, διευκολύνεται η επιχειρηματική κινητικότητα που πιθανόν να καταλήξει ακόμα και στην επάνοδο, «από άλλη πόρτα», ευρωπαϊκών ή άλλων μεγάλων εταιρειών που είχαν καταθέσει αρχικά το ενδιαφέρον τους χωρίς εν τέλει να καταθέσουν προσφορά.
Σε κάθε περίπτωση ανοίγει και πάλι, έστω και εν μέρει, το παιχνίδι και μπορούν να γραφτούν διάφορα σενάρια. Από το να συμμαχήσει για παράδειγμα η Gazprom με κάποια ευρωπαϊκή εταιρεία (προνομιακές σχέσεις έχει, για παράδειγμα με τις Ιταλικές ΕΝΙ και Edison) και συνεπώς να ξεπεράσει έτσι τις ενστάσεις, μέχρι το να λειτουργήσει ως «καταλύτης» κάποιος από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες για τη δημιουργία νέου σχήματος.
Στο πλαίσιο αυτό, έχει ήδη δραστηριοποιηθεί έντονα η κοινοπραξία Μυτιληναίου – Βαρδινογιάννη, έχοντας το προηγούμενο διάστημα επαφές με πολλές μεγάλες εταιρείες χωρίς ωστόσο να υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα.
Αντίστοιχη κινητικότητα επιδεικνύει η ΤΕΡΝΑ, η οποία σε κοινοπραξία με το Τσέχικο fund PPF, διεκδικεί την ΔΕΣΦΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες η ελληνική εταιρεία έχει ήδη πραγματοποιήσει επαφές με μεγάλους ενεργειακούς παίχτες, πράγμα που θα ενταθεί στο επόμενο διάστημα.
«Ιδού η Ρόδος»…
Αξιόπιστοι παράγοντες εκτιμούν ότι η κυβέρνηση θέλησε με την παροχή της δυνατότητας συμμαχιών να ανοίξει και πάλι το παιχνίδι και να έρθουν τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. «Εάν πράγματι υπάρχει ενδιαφέρον από ευρωπαϊκές εταιρείες, ας προσέλθουν στο διαγωνισμό. Αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα να μας δίνονται συμβουλές και να μας πιέζουν να αποφύγουμε τον Ρωσικό εναγκαλισμό» δηλώνουν κυβερνητικές πηγές. Προσθέτουν δε ότι δεν μπορεί η χώρα μας, από τη μία να δέχεται πίεση για ταχεία πώληση των ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ και για άντληση όσο το δυνατόν μεγαλύτερων εσόδων από την αποκρατικοποίηση και από την άλλη να πιέζεται να μην αποδεχθεί τις υψηλές προσφορές των Ρώσων.
Οι ίδιοι παράγοντες σημειώνουν ότι με τη δυνατότητα που δίνεται τώρα για σύναψη συμμαχιών, οι εξελίξεις θα είναι πιο ομαλές. Παραμένει βέβαια δεδομένο, ότι αυτός που έχει αέριο προς πώληση διατηρεί ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα καθώς μπορεί να δώσει περισσότερα χρήματα για να πάρει τη ΔΕΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στις επιχειρηματικές διεργασίες και «μαγειρέματα» του προηγούμενου διαστήματος ενεπλάκη ακόμα και Αμερικανική εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται στην παραγωγή «σχιστολιθικού» αερίου (η εκμετάλλευση του οποίου τείνει να αναδιατάξει την παγκόσμια αγορά) και αναζητά αγορές στην ευρωπαϊκή ήπειρο για τη μελλοντική παραγωγή της.
Το συγκριτικό πλεονέκτημα του προμηθευτή ισχύει πολλώ  μάλλον για τους Ρώσους, που έχουν στα χέρια τους το ισχυρό χαρτί της ανανέωσης της σύμβασης προμήθειας της χώρας με αέριο που λήγει το 2016.
Το παρασκήνιο
Με βάση τα όσα προέβλεπε αρχικά ο διαγωνισμός, η προθεσμία για να δημιουργηθούν και να ανακοινωθούν πιθανά συμμαχικά σχήματα – κοινοπραξίες είχε παρέλθει. Ωστόσο κάποιοι εκ των πέντε ομίλων που έχουν «περάσει» για την επόμενη φάση, είχαν ζητήσει από το ΤΑΙΠΕΔ να αλλάξει ο όρος αυτός και να δοθεί και πάλι η δυνατότητα συμμαχιών. Το θέμα συζητήθηκε προ 10ημέρου στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου, με τις απόψεις να διίστανται και γιαυτό δεν υπήρξε απόφαση. Στη σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό αναφέρθηκε το πρόβλημα και εκεί ίσως οφείλεται η αλλαγή στάσης του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ κ. Αθανασόπουλου, αλλαγή καθοριστική για να ξεπεραστούν οι νομικού τύπου ενστάσεις επί της πρότασης την οποία υποστήριξε ο Διευθύνων Σύμβουλος κ. Εμίρης.
Οι προσφορές
Αξίζει να αναφερθεί ότι, με βάση τις υπάρχουσες πληροφορίες, στη φάση των ενδεικτικών προσφορών, οι δύο Ρωσικοί όμιλοι έχουν πλειοδοτήσει δίνοντας η μεν Gazprom 900 εκατ. ευρώ μόνο για τη ΔΕΠΑ και η Sintez περίπου 1,9 δις. ευρώ για ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Οι υπόλοιποι διεκδικητές πρόσφεραν: Η κοινοπραξία Μυτιληναίου – Βαρδινογιάννη 550 εκατ. ευρώ μόνον για τη ΔΕΠΑ, η Αζέρικη Socar  460 εκατ. μόνον για το ΔΕΣΦΑ, ενώ η κοινοπραξία του Τσεχικού fund PPF με την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ 400 εκατ. ευρώ, επίσης μόνον για τον ΔΕΣΦΑ.
Ποιοι ξαναμπαίνουν στο παιχνίδι
Οι 10 εταιρείες που είχαν αρχικά εκδηλώσει ενδιαφέρον για ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ (ή κάποια εκ των δύο) και «ξαναμπαίνουν στο κάδρο», καθώς δικαιούνται πλέον να συμμετάσχουν σε κοινοπραξίες με κάποιον από τους πέντε επίσημους μνηστήρες είναι οι εξής:
CEZ Group (Τσεχία): Πρόκειται για το μεγαλύτερο όμιλο ενέργειας της Τσεχίας που έχει επεκταθεί σε ολόκληρη την ανατολική και νοτιοανατολική Ευρώπη. O όμιλος ελέγχεται από το δημόσιο.
Edison (Ιταλία): Ενας από τους μεγαλύτερους ομίλους ενέργειας της Ευρώπης με παρουσία σε 10 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας όπου είναι εκ των μετόχων της Elpedison. Ο όμιλος είχε έσοδα 11,4 δισ. ευρώ το 2011.
Enagas (Ισπανία): Πρόκειται για το διαχειριστή του συστήματος φυσικού αερίου της Ισπανίας. Το 2011 είχε έσοδα 1,1 δισ. ευρώ.
ENI (Ιταλία): Ενας εκ των μεγαλυτέρων ομίλων ενέργειας στην Ευρώπη με παρουσία σε 79 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Το 2011 τα έσοδα ανήλθαν σε 110 δισ. ευρώ.
ΕΝΝ (Κίνα): Η εταιρεία δραστηριοποιείται στο χώρο της διανομής φυσικού αερίου κατά κύριο λόγο στην Κίνα, αν και διαθέτει δραστηριότητες σε 100 χώρες.
Gas Natural (Ισπανία): Με έδρα τη Βαρκελώνη, πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους στην αγορά φυσικού αερίου της Ισπανίας με παρουσία επίσης στην Ιταλία και χώρες της Λατινικής Αμερικής. Το 2011 τα έσοδα ανήλθαν σε 21 δισ. ευρώ.
Israel Corp. (Ισραήλ): Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εταιρεία συμμετοχών του Ισραήλ, η οποία διαθέτει ισχυρή διεθνή παρουσία. Οι σημαντικότερες συμμετοχές της είναι στο χώρο της ενέργειας.
Mitsui (Ιαπωνία): Ενας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους της Ιαπωνίας με παρουσία σε διάφορους κλάδους με δραστηριότητες σε 67 χώρες.
Sonatrach (Αλγερία): Η εταιρεία ελέγχεται από την κυβέρνηση της Αλγερίας και διαχειρίζεται τους ενεργειακούς πόρους της χώρας, ενώ έχει δραστηριότητες και σε γειτονικές χώρες.
Vopak (Ολλανδία): Η εταιρεία δραστηριοποιείται στο χώρο της αποθήκευσης και διαχείρισης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το 2011 τα έσοδα της ανήλθαν σε 1,2 δισ. ευρώ.
 .energypress.gr
28/01/13