Στρουθοκάμηλοι στην Αρκτική

Νατάλια Σολοβιόβα, (Strana.ru)
Στρουθοκάμηλοι στην Αρκτική; Απίστευτο κι' όμως αληθινό. Σε αυτή την παγωμένη περιοχή, άρχισαν να εκτρέφουν μέσα σε θερμαινόμενα κλουβιά το αφρικανικό πτηνό που ζούν στη γή εδώ και 70 εκατομμύρια χρόνια και έχουν επιβιώσει μετά από μερικούς παγετώνες.
Ο ιδιοκτήτης στρουθοκαμήλων Αρτιόμ Αντρονάκι κάνει μια σύντομη ενημέρωση, “Η σφουγγαρίστρα αποτελεί ένα «επιχείρημα». Μέσα στην αγέλη των ορνίθων, ο υψηλότερος είναι ο αρχηγός. Αν δεν ήσουν τυχερός να έχεις ψηλό ανάστημα, καλύτερα να μην προσπαθήσεις καν να διεκδικήσεις κάτι. Μια τέτοια προσπάθεια μπορεί να αποβεί μοιραία. Το χτύπημα του ποδιού, δύναμης τριών τόνων, ρίχνει ακόμη και λιοντάρι”.


Και, με έκφραση προσώπου λες και είναι σε κηδεία, προσθέτει: “Το χώμα είναι παγωμένο, οι κηδείες κοστίζουν ακριβά στις συνθήκες της Αρκτικής... Ο Αρτιόμ ανοίγει την πόρτα. Βαδίζοντας πάνω από τις σημύδες - νάνους που φυτρώνουν στους λόφους του Μούρμανσκ, σχεδόν πάνω στο μόνιμα παγωμένο έδαφος βοσκούν αμέριμνα οι στρουθοκάμηλοι της Αφρικής.

Συγγενείς των δεινοσαύρων

Τα πρώτα δεκαπέντε πουλιά έφτασαν σ' αυτό το μικρό αγρόκτημα, κοντά στο χωριό Μολότσνι της περιοχής του Μούρμανσκ, το 2007. Όχι ακριβώς από την Αφρική – κατάγονταν από το Βίλνιους της Λιθουανίας. Απ' αυτά ξεκίνησε η οικογενειακή επιχείρηση του ζεύγους Αντρονάκι.

“Οι γνωστοί μας περνούσαν για τρελούς όταν τους λέγαμε ότι θέλουμε ασχοληθούμε με εκτροφή στρουθοκαμήλων”, γελά ο Αρτιόμ. “Αφού όλος ο κόσμος έχει έναν σταθερό συνειρμό: Η αφρικανική στρουθοκάμηλος πάει μαζί με αφρικανική ζέστη. Και οι κούκλοι μας έφτασαν στο Μούρμανσκ την εποχή που η γη ήταν στρωμένη με χιόνι...”

Είχε πολική νύχτα τότε και τα πιάναμε κάτω από τα φτερά για να τα βγάλουμε από τα ρυμουλκούμενα. Φορούσαν κάλτσες πάνω στα κεφάλια τους και έμοιαζαν με ομήρους. Για να μην πάθουν σοκ οι φιλοξενούμενοί μας από την ηλιόλουστη Αφρική τους φόρεσαν κάλτσες στα κεφάλια. Τα πρώτα τους βήματα στην Αρκτική, τα πουλιά τα έκαναν πάνω στο χιόνι, μες στο σκοτάδι.

Ο γνωστός εκτροφέας Αλεξάντρ Σκλιάρ είχε ασχοληθεί με στρουθοκαμήλους για μία δεκαετία και προμήθευε πουλιά σ' όλη τη Ρωσία, στο Καζακστάν, την Ουκρανία, τη Λευκορωσία, το Ουζμπεκιστάν, ακόμη και στην αυλή του Σεΐχη των Αραβικών Εμιράτων, ήταν όμως η πρώτη φορά που τα θρεφτάρια του έφτασαν τόσο μακριά στον Βορρά.


Πηγή: Vitaliy Ankov/RIA Novosti 

Λίγοι ήταν εκείνοι που πίστεψαν σ' αυτή την ιδέα, όταν έκανα την αναπαράσταση της προοπτικής της άχαρης ζωής αυτών των κακόμοιρων πουλιών μες σε θερμαινόμενα κλουβιά και μαζικούς θανάτους από βρογχίτιδα. Αφού κανείς στον κόσμο δεν είχε προσπαθήσει πριν να εκθρέψει το αφρικανικό πτηνό μέσα στον Αρκτικό κύκλο. Οι στρουθοκάμηλοι όμως, που τρέχουν πάνω στη γη εδώ και 70 εκατομμύρια χρόνια και επιβίωσαν επιτυχώς μετά από μερικούς παγετώνες,  εξέπληξαν σύντομα και τους πλέον σκεπτικιστές. Μερικές μόλις μέρες μετά την άφιξή τους, ξέσπασε η παγωνιά των μείον 30 βαθμών, και πλήθος ανθρώπων έσπευσε στο αγρόκτημα του Μολότσνι για να δει με τα ίδια του τα μάτια το φτερωτό θαύμα. Είδαν κάτι καταπληκτικό. Οι στρουθοκάμηλοι έφτιαξαν φωλιές μέσα στο χιόνι και κοιμόντουσαν εκεί.

Αυτό το πολύ χρήσιμο πτηνό

Αρχικά οι Αντρονάκι δεν είχαν σκοπό να μετατρέψουν το αγρόκτημά τους σε τουριστικό αξιοθέατο. Η ιδέα τους ήταν πολύ πιο απλή. Κρέας μεγάλης διατροφικής αξίας για τα εστιατόρια του Μούρμανσκ και ντόπιους καλοφαγάδες. Δεν υπάρχει τίποτα στη φύση που να έχει λιγότερες θερμίδες. Η πρώτη παρτίδα κρέατος έφτασε στα ράφια των καταστημάτων έναν χρόνο αργότερα.

Γενικά, η στρουθοκάμηλος είναι για τους κτηνοτρόφους ένα πουλί κερδοφόρο και πλήρως αξιοποιήσιμο. Το δέρμα του έχει μεγάλη αξία για κατασκευαστές τσαντών, τα πλούσια φτερά χρησιμοποιούνται για καπέλα και εσάρπες, ακόμη και ο κερατοειδής του ματιού μπορεί να μεταμοσχευθεί σε άνθρωπο. Το κρέας της στρουθοκαμήλου έχει λίγες θερμίδες, ενώ το λίπος αξιοποιείται ευρέως στα είδη περιποίησης προσώπου και σώματος. Τα αβγά των στρουθοκαμήλων έχουν και αυτά μεγάλη ζήτηση.

Αλλά έτσι, για “ανταλλακτικά”, οι στρουθοκάμηλοι του Μολότσνι δεν πάνε. Η σφαγές είναι περιορισμένης κλίμακας και πραγματοποιούνται μία φορά τον χρόνο. Όλον τον υπόλοιπο χρόνο μια εκατοντάδα πουλιών ζει σε περίβολο, τρώει το αραιό αρκτικό γρασίδι, ραδίκι, κόβει τις κορφές της τσουκνίδας που περνούν μέσα από τον φράχτη και παίρνει βάρος τρώγοντας ζωοτροφές. Και απ' όλον τον κόσμο έρχονται τουρίστες να θαυμάσουν τις στρουθοκαμήλους που αντέχουν στο ψύχος. Πρόσφατα ήρθαν επισκέπτες από την Αργεντινή και την Αυστραλία.

Ο “Πούτιν” και ο “Μεντβέντεφ”

Οι πρώτοι νεοσσοί γεννήθηκαν στον Αρκτικό Κύκλο το 2008. Δύο μωρά εκκολάφτηκαν την ημέρα της ανακήρυξης του Προέδρου. “Δεν προβληματιστήκαμε πολύ με τα ονόματα. Το ένα το είπαμε Πούτιν, και το άλλο Μεντβέντεφ”. Σ' αυτό το σημείο ο Αρτιόμ κάνει μια παύση. “Η πλάκα είναι ότι μόνο μετά από ένα εξάμηνο μπορεί να καταλάβει κανείς τι φύλο έχει η στρουθοκάμηλος, όταν αποκτήσει το χαρακτηριστικό φτέρωμα. Τα αρσενικά γίνονται μαύρα, τα θηλυκά μένουν γκρι. Λοιπόν, ένας από τους πρωτότοκους ήταν θηλυκό! Δεν σας λέω όμως ποιος – καλού-κακού...”


Πηγή: TASS

Σε μια σκεπασμένη μάντρα τρέχει, κάτω από το φως των λαμπτήρων, ένας νεοσσός μιας βδομάδας με το όνομα Βάσια. Ο Βάσια δείχνει καλός σπρίντερ, δεν μπορείς να τον πιάσεις εύκολα. Οδηγείται ακόμη από τα ένστικτα, αλλά σε μερικές βδομάδες θα χάσει τη δειλία του, θα καταλάβει τι σημαίνει θράσος και θα πιστέψει οριστικά στον άνθρωπο.

Η δύναμη της στρουθοκαμήλου

Κάποια στιγμή τον κατάλογο της αγροτικής ψυχαγωγίας συμπλήρωσαν οι πραγματικοί αγώνες δρόμου των στρουθοκαμήλων. Ο Αρτιόμ μάθαινε να καβαλάει το ανήσυχο αφρικανικό πουλί με τον πιο αποτελεσματικό και σίγουρο τρόπο. Δοκιμάζοντας μόνος του, με πολλά τραύματα και μώλωπες, αλλά σήμερα ξέρει πολύ καλά πως να ιππεύσει μια στρουθοκάμηλο. Δεν υπάρχει κανένας ειδικός εξοπλισμός. Ο Αρτιόμ πηδά επιδέξια από τον φράχτη στη ράχη ενός “δοκιμασμένου μοντέλου”.

Όμως πριν καβαλήσει κανείς ένα πουλί, πρέπει να το πιάσει. Και για να το πιάσει, πρέπει να τρέξει αρκετά. Και αφού το πιάσει, να το εξημερώσει. Η μέθοδος της εξημέρωσης δεν είναι δύσκολη και έχει δοκιμαστεί. Βάζεις μια κάλτσα στο κεφάλι του πουλιού. Η στρουθοκάμηλος δε βλέπει τίποτα, και, αφού δε βλέπει, δεν φοβάται. Το βασικό είναι το να καθίσεις πιο κοντά στον λαιμό, να βάλεις τα πόδια σου κάτω από τα φτερά και να κρατιέσαι γερά. Το πουλί, αφού τρέξει γύρω στα 15-20 λεπτά, θα κουραστεί και θα καθίσει από μόνο του, κατεβάζοντας τον αναβάτη.

Τον νεογέννητο του φετινού φθινοπώρου, Βάσια, περιμένει το μέλλον μιας ιππικής στρουθοκαμήλου. Σε έναν χρόνο θα περπατά σελωμένος πάνω στα χιόνια του Μούρμανσκ σαν στο αφρικανικό γρασίδι.
.rbth.gr/articles
11/11/12
----------------

Τα πρώτα δεκαπέντε πουλιά έφτασαν σ' αυτό το μικρό αγρόκτημα, κοντά στο χωριό Μολότσνι της περιοχής του Μούρμανσκ, το 2007. Πηγή: Ivan Rudnev/RIA Novosti