Πάρκα, σπήλαια, οροπέδια και κόλποι, που περιμένουν τη σειρά τους για να ενταχθούν στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, άγνωστα στο κοινό, αλλά αναμφισβήτητα άξια ενδιαφέροντος.
Ο κόλπος Αβάτσα
Πηγή: Lori
Ο δεύτερος μεγαλύτερος κόλπος στον κόσμο, περικυκλωμένος από λόφους και χιονισμένες βουνοκορφές. Ο κόλπος Αβάτσα είναι τόσο μεγάλος, που μπορεί να φιλοξενήσει ολόκληρο τον παγκόσμιο στόλο. Προσφέρει θέα προς τα ηφαίστεια Κοριάκσκι, Αβατσίνσκι και Βιλιουτσίνσκι. Στην είσοδο του κόλπου βρίσκονται οι βράχοι “Τρία αδέλφια” που αποτελούν επισήμως μνημείο της φύσης, ένα ιδιαίτερο σύμβολο του κόλπου Αβάτσα και της πόλης Πετροπάβλοβσκ-Καμτσάτσκι.
Το Κουγγούρ, σπήλαιο από πάγο
Πηγή: Lori
Το σπήλαιο δημιουργήθηκε στη θέση της Μεγάλης Θάλασσας του Περμ. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, το σπήλαιο υπάρχει εδώ και 10-12 χιλιάδες χρόνια. Σήμερα το Κουγγούρ, το σπήλαιο από πάγο, κατά τις εκτιμήσεις των ειδικών, θεωρείται το μοναδικό γύψινο σπήλαιο στον κόσμο, με εκτενή παγωμένη επιφάνεια, είναι το έβδομο μεγαλύτερο στον κόσμο.
Το εθνικό πάρκο Βαλντάι
Πηγή: Geo Photo
Το εθνικό πάρκο “Βαλντάισκι” ιδρύθηκε με στόχο τη διατήρηση του μοναδικού λιμνο-δασικόυ συγκροτήματος Σελιγκέρ. Ενός συστήματος λιμνών που προέρχονται από παγετώνα. Το Σελιγκέρ αποκαλείται μαργαριτάρι της ρωσικής φύσης. Βρίσκεται στην κεντρική περιοχή της Ρωσίας, ανάμεσα στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη, μέσα στους δασώδεις λόφους του υψώματος Βαλντάισκαγια, 360 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Μόσχας. Η έκταση της λίμνης είναι 260 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και τα 38 τετραγωνικά χιλιόμετρα απ' αυτά καταλαμβάνουν νησιά, ο αριθμός των οποίων είναι πάνω από 160.
Η αλμυρή λίμνη Μπασκουντσάκ
Πηγή: Tass Photo
Η μοναδική φυσική κοιλότητα στην κορυφή ενός τεράστιου βουνού από αλάτι, η βάση του οποίου κατεβαίνει χιλιάδες μέτρα κάτω στο έδαφος, είναι καλυμμένη με παχύ στρώμα ιζηματογενών πετρωμάτων. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και βαθύτερη αλμυρή λίμνη απ' όλες τις αλμυρές λίμνες του κόσμου. Το αλάτι βρίσκεται σε βάθος 6 χιλιομέτρων, μέσα στη λίμνη Μπασκουντσάκ. Η έκτασή της είναι περίπου 115 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Βρίσκεται στην περιοχή του Αστραχάν, 35 χιλιόμετρα ανατολικά του Βόλγα.
Το όρος Μπελούχα
Πηγή: Lori
Το όρος βρίσκεται στην περιοχή Ουστ-Κοσκίνσκι του Ορεινού Αλτάι και αποτελεί το υψηλότερο σημείο της Σιβηρίας, με υψόμετρο 4500 μέτρων. Οι κάτοικοι του Αλτάι λατρεύουν το Μπελούχα και το θεωρούν ιερό όρος.
Το οροπέδιο Μανπουπουνιόρ
Πηγή: Tass Photo
Οι γιγάντιες στήλες από πέτρα, που βρίσκονται στο οροπέδιο Μανπουπουνιόρ, σε μια δυσπρόσιτη περιοχή των Βόρειων Ουραλίων, στη Δημοκρατία των Κόμι, σχηματίστηκαν από επιλεκτική αποσάθρωση των πετρωμάτων. Οι πυλώνες είναι επτά, με ύψος 30-40 μέτρα ο καθένας. Το οροπέδιο Μανπουπουνιόρ αποτελεί δημοφιλή προορισμό για τους οπαδούς του αθλητικού τουρισμού.
Η αλέα των φαλαινών
Πηγή: Getty Images
Αυτό το μοναδικό μνημείο του αρχαίου πολιτισμού Εσκιμώων βρίσκεται στο νησί Ιτιγκράν, στον πορθμό Σενιάβιν, κοντά στο νοτιοανατολικό άκρο της Τσουκότκα. Πρόκειται για μια κατασκευή από δύο σειρές γιγάντιων οστών από φάλαινες της Γροιλανδίας, ανασκαμμένης στο έδαφος, κοντά στην ακτή. Εντυπωσιάζει το μέγεθος της αλέας που εκτείνεται κατά μήκος της βόρειας ακτής του νησιού για περίπου 500 μέτρα, καθώς και η πολύπλοκη δομή της.
Οι στήλες του Κρασνογιάρσκ
Πηγή: Geo Photo
Το κρατικό περιβαλλοντικό πάρκο “Κρασνογιάρσκιε Στολμπί” (“Στήλες του Κρασνογιάρσκ”) βρίσκονται σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων από το Κρασνογιάρσκ, στην δεξιά όχθη του ποταμού Γενισέι, στην οροσειρά του Ανατολικού Σαγιάν. Οι “στήλες” είναι βράχοι ηφαιστειακής προέλευσης από γκρι-ροζ συενίτη, που υψώνονται μέσα στην γραφική ορεινή τάιγκα. Οι βράχοι έχουν ύψος 60-90 μέτρων. Η επίδραση του νερού, του ανέμου και μεταβολών της θερμοκρασίας στο πέρασμα πολλών αιώνων διαμόρφωσε το περίεργο σχήμα των βράχων. Σχεδόν όλοι τους έχουν ονομαστεί ανάλογα με το σχήμα τους. Εδώ μπορείτε να δείτε τους περίφημους βράχους “Φτερά”, “Πύλη λεόντων”, “Παππούς”, “Ελεφαντάκι”, “Σινικό Τείχος” κ.ά.
Η λίμνη που βράζει
Πηγή: Geo Photo
Στους Κουρίλες νήσους βρίσκονται περίπου 40 ενεργά ηφαίστεια και πολλά ανενεργά. Οι λίμνες των Κουριλών φημίζονται για την εξαιρετική τους ομορφιά. Στο νότιο τμήμα του νησιού Κουσανίρ, σε υψόμετρο 541 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, υπάρχει η ζέουσα λίμνη Πόντο, που βρίσκεται στην καλντέρα του ηφαιστείου Γκολόβνιν. Το νερό εδώ βράζει με φυσαλίδες, στήλες αερίου και ατμού πετάγονται με σφύριγμα κοντά στις όχθες της. Το 2005-2006, κατά την διάρκεια εργασιών για την ηφαιστειακή χαρτογράφηση του νησιού Κουσινάρ, διεξήχθησαν έρευνες. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μια φρεατική έκρηξη στο κέντρο της καλντέρας δημιούργησε κρατήρα με διάμετρο περίπου 350 μέτρα, που έγινε λίμνη.
Το νησί Βράγγελ
Πηγή: Geo Photo
Το νησί του Αρκτικού Ωκεανού βρίσκεται στο σύνορο του δυτικού και ανατολικού ημισφαιρίου, και μοιράζεται από τον 180ο μεσημβρινό σε δύο σχεδόν ίσα μέρη. Το 1976 ιδρύθηκε το περιβαλλοντικό πάρκο “Νήσος Βράγγελ”, με στόχο τη μελέτη και την προστασία των φυσικών συγκροτημάτων αρκτικών νησιών. Το πάρκο συμπεριλαμβάνει επίσης και το διπλανό νησάκι Γκεράλντ. Η έκταση του νησιού είναι περίπου 7670 μ², από τα οποία τα 4700 μ² καταλαμβάνουν όρη, που βρίσκονται στο κεντρικό τμήμα του νησιού. Υπάρχουν εκεί μικροί παγετώνες και λίμνες, καθώς και αρκτική τούνδρα. Ανάμεσα σε οροσειρές απλώνονται κοιλάδες με πολυάριθμα ποτάμια. Συνολικά στο νησί υπάρχουν 140 ποτάμια και ρυάκια μήκους πάνω από ένα χιλιόμετρο και πέντε ποταμοί μήκους πάνω από 50 χιλιόμετρα.
Ελμπρούς
Πηγή: Lori
Το όρος Ελμπρούς στον Κάυκασο στην πραγματικότητα δεν είναι όρος, αλλά στρωματοηφαίστειο. Αποτελεί την υψηλότερη βουνοκορυφή στη Ρωσία. Το Ελμπρούς έχει δύο κορυφές. Τη δυτική, ύψους 5642 μ και την ανατολική 5621 μέτρων. Η τελευταία έκρηξη χρονολογείται από το 50 μ.Χ ± 50 χρόνια. Λόγω της συμβολικής του σημασίας –ως υψηλότερου σημείου της Ευρώπης– το Ελμπρούς αποτέλεσε σκηνή βίαιης αντιπαράθεσης στα χρόνια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, στην οποία πήραν μέρος, μεταξύ άλλων, και οι μονάδες της ταξιαρχίας του γερμανικού ορεινού πεζικού “Εντελβάις”.
Η λίμνη Τσεντέρ
Πηγή: Oschtan
Η λίμνη βρίσκεται στο νότιο τμήμα της λεκάνης της Τιβά, στα σύνορα της Ρωσίας και της Μογγολίας, σε μια στεγανή κοιλότητα στις πλευρές της οποίας υπάρχουν πετρώματα άμμου και αργίλου. Η κοιλότητα περικυκλώνεται από λοφώδη πεδιάδα χωρίς δάση. Από το 1932 και μέχρι σήμερα στη λίμνη λειτουργούν λουτρά. Οι κύριες ιαματικές ουσίες είναι η άλμη και η λάσπη.
2/11/12
No comments:
Post a Comment
Only News